Adam bir hışımla arkasını döndü,
nefret saçan gözlerini, acılara bulanmış duvara doğru dikti
Öc alırcasına bağırdı
Çığlıklarıyla tokatlıyordu duvarı
Bir an duraksadı ve diğer duvara döndü
Bir vaveyla koptu, canı olsaydı çıkardı oracıkta duvarın
Nefretini kusuyordu adam, yıllarını...
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman