ve şöyle yaptı şair
bir sonbahar mevsiminin bütün yapraklarını doldurdu ceplerine
kalanları da süpürdü kuytulara
elinin tersiyle itekledi bütün yağmurları
yürüdü, yürüdü rüzgarın doğduğu yere
... saçlarında beyaz bir urgan örülüyordu
gülüşüyordu evrenin bekçileri
Ben sana mecburum bilemezsin
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
Devamını Oku
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta