ve şöyle yaptı şair
bir sonbahar mevsiminin bütün yapraklarını doldurdu ceplerine
kalanları da süpürdü kuytulara
elinin tersiyle itekledi bütün yağmurları
yürüdü, yürüdü rüzgarın doğduğu yere
... saçlarında beyaz bir urgan örülüyordu
gülüşüyordu evrenin bekçileri
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla