Kendini tepede, zirvede sanan...
B.k oğlu b.kları şairden saymam.
Şakşakçılık için mum gibi yanan...
Kibiri çokları şairden saymam.
Çıkarı olana pil uzatanı,
Çal oynayım deyip zil uzatanı,
Şebek gibi bize dil uzatanı...
Maskara fokları şairden saymam.
Harcarken günbegün ben bu ömürü...
Yapmam hiç kimseye asla sömürü.
Yana koyup aşkla yanan kömürü...
Uçucu kokları şairden saymam.
Şairlik bir yana bu işin aslı
Anladım ki senin yüreğin paslı
Geçince depremin yıkıcı faslı...
Boş artçı şokları şairden saymam.
Beyin boş: dil söyler üç, beş kelime.
Hasırdan kemeri takmam belime.
Şiir aşk, sevdadır: sanıp velime...
Çok yiyen tokları şairden saymam.
Normal insan gibi olsa da boyut...
Gir bak yüreğine koca bir oyut.
Cumali bunların varlığı soyut...
Maddeten yokları şairden saymam.
Velime : düğün yemeği.
Cuma Ali ÇetinKayıt Tarihi : 1.3.2019 16:07:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!