Zamansız ıstırabın pençesinde
Açar mı mutluluk kokulu güller
Doğar mı gün karanlık ertesinde
Ay, bir parça senin gözlerinde
Ben bin parçayım
Baktıkça daha da parçalanmaktayım
Bir gün bir gül kokladı bir kimsesiz
Doldu koku içine derya deniz
Salladı yüreğini bir fırtına
Bir sayı tut aklından
İçinde senin olmadığın
Sonra al onu benle çarp
Alsın içimde ki seni
Ne dert ne aşk ne sen kal
Git benden git ve esen kal
Gizleniyor kelimeler kuytu köşelere
Gözlerini kaçırıyor umutlarım benden
Düşlerim yüzüyor hala sığmış şiselere
Ey deli, çalkalanmış aklın bir hayli karışıkca
Söyle ne istiyorsun benden açıkça
Duvarlara çizdiğin resimler gibi değil hayat
Bu sende ki yaşama isteği kaçıkca
Beklemeye ne gerek var herşey açık
Hani o kor ki düştü de ellerime
Ellerim koru yaktı
Acıdı kor baktı
Bir kara delik gibi gece, yutar yüreğimi
Bilinmez hangi evrene sakladığı
Akladığı söylenir
Gözlerim görmeyi bilmiyordu ilkin
Sıra dağları sıra sıra sayar geçerdim
Suyun akışında yalnız suyu seçerdim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!