yalnız kervana ağla söyle
ona bildir ona öl
yalnız kervana git orda kal gelme
mezarsa gölgeli
şarapsa soğuk
şiirse iyidir
KERVANA DOĞRU
toz bulutları geçti senelerden
gün yaması yapmayı öğrendim kendimden
daha sakin ve daha kesin bekliyorum kuşlar kervanını
kimse demese de olur
haksız da değil çocuklar
düşününce
kaç kere uçmak alıverdiler
bir kuştan
sakinim birazdan keseceğim havayı
kanayan imler göreceğim hazırım
kimi kuşları uçmasından edeceğim
hatırasından edeceğim bir takım uçurtmaları
kokular yolundan olacak
ben bazı akıllarımdan
sebebi kendisinde olan şeylerle gülümser can
varsın doruklara kondursun tahtını
ödevini şahane yapmış olmanın
iç esenliği
acı hastalığı söyler
nerede artık kaybetmek hey uzak uzak uzak tanrı
nerede gülün sustuğu gece
kağıt gemilerin limanı nerede
nerede çocuk merakım
süt gibi köpüren öfkem
nerede baldan tatlı hınzırlığım
ne kadar kendimizsek o kadar güzeliz
o kadar haklı diyen şey
ne kadar güzel ne kadar haklı
en azından bilemiyorum
bunun için mi yaşamalı
yığın
bırak acı kalsın temiz soğuk bir odada
o canavar tohumu fetus cam kavanozda
biz seni gerçeğinin aynısı gibi
türeteceğiz
demiş birisi
bakarken göğe
düşersin an gelir
çamurlu yola
ama birşey var ki
hiçkimse
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!