Şair sesiyle dinliyorum alaca karanlığı,
Ardımda yığınla gelen ayak sesini.
Kar ayazını hissediyorum,
İliklerimi titretiyor üşüyüşü bedenimin.
Bulutlar inmiş yer yüzüne,
Ölüm sessizliği kaplamış,
Yeni yüzler seçemiyor insan kendi benliğini.
Şair sesiyle dinliyorum alaca karanlığı,
Yalnız kaldırımlar aydınlık,
Arkası bitmeyen,ince uzun şeritler.
Koştukça ardından yükseliyor ayak sesleri,
Takiptesin,ölüm peşin de.
Aldığın nefesi titretiyor aklına geldikçe,
Menzil de dahi yok bitiş,sen gittikçe.
Yorgunluk çöküyor gözlere,umut tükendikçe.
Şair sesiyle dinliyorum alaca karanlığı.
Bahar tazeliği,ılık meltem esişi.
Sabahı getiriyor kaybolan yıldız,
Güneşi doğduruyor ay,
Bittiğini sandığın da ızdırabın
Karanlığın gölgesi çöküyor bedenine,
Bırakmayacak sarılsan da kefene.
Ne yolcular gördüm dönüşü olmayan yolda,
Vicdanlar kalmış duvarlar ardında,
Göz yaşları sel olmuş,kan damlaların da,
Alaca karanlıkta dinliyorum ölümü,
Şair sesiyle…
Kayıt Tarihi : 14.12.2008 15:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Vicdanlar kalmış duvarlar ardında,
Göz yaşları sel olmuş,kan damlaların da,
Alaca karanlıkta dinliyorum ölümü,
Şair sesiyle…
Zeynep Kabasakal
Şairimiz Zeynep hanım ne güzel şiirler yazıyorsun seni tebrik ediyor sevgi ve selamlarımı sunuyorum.
Şair sesiyle…
*******
tebrikler... yüreğinize sağlık.
TÜM YORUMLAR (6)