Şair ölmüyor hiç.. Şiiri - Hüseyin Demircan

tezat şu içinde olduğun asra
herif saçma sapan yazıp bıkmıyor
karalar olsada bir iki mısra
esrarcısı keşi şair çıkmıyor

façası düzgün az saçı taranıp
her şiir ders verir halka yaranıp
canlı diri olma şartı aranıp
kadavrası leşi şair çıkmıyor

eriyor yağların kavrulup için
o şiir su misal içmedin niçin
çünkü memlekette ithal malı çin
böyle japon işi şair çıkmıyor

geç mutfak kapağı açıp kutunun
içine şekeri yağı kat unun
kendisi şiirdir zaten hatunun
malesef hiç dişi şair çıkmıyor

bulgura kaşığı çalıp haz ile
şair yetinmeli elde az ile
dalkavuk soytarı düzenbaz ile
sahtekar bir kişi şair çıkmıyor

ormanın oduncu eli nacaklı
alsa da kalemi yoktur hiç aklı
ayrıca kel körü topal bacaklı
gözü şehla şaşı şair çıkmıyor

yırtsın müebbeti yırtsın idamdan
çıkar O ortaya kaçınca damdan
şair yapılıyor mutlak adamdan
kum çakılı taşı şair çıkmıyor

varmaz ayırdına sözcük tümcesi
kelek adı alır kavun hamcası
az daha büyüsün teyze amcası
tutmuyorsa yaşı şair çıkmıyor

şair ölmüyor hiç şair yaşıyor
bugün sosyal yara kim ki kaşıyor
kuduz tehlikesi bile taşıyor
olmamışsa aşı şair çıkmıyor

bazı gün göz yaşı döküp iki kat
ağla gördüğünde nalı dikik at
işin doğrusu bu gerçek hakikat
her dakika başı şair çıkmıyor..