28 KASIM 2003 ERZURUM
Şair olmak kefen giymek gibidir.
Şiir yazmak intihar etmekle birdir.
Belki de onun kaderi ismidir.
İsmi belki de onun derdidir.
Şairin rengi mavidir.
Maviler gibi uçsuz, bucaksız, eşsizdir.
Şimdi saat sensizin ertesi
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar
Devamını Oku
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta