Derdimi anlattım duvarlara
Duvarlar dinlemiyor atık beni
Attım umudumu karanlıklara
Güneş doğuyor şimdi
Ruhsuz bu bedene
Bıraktın mı kendini
Bıraktın mı boşluğa
Kaybolup giderken hoşluğa
Durur dünya, durur zaman
Oyun mu sandın sen bunu?
Geçti lan!
Bitti sonunda...
İlk kez resimlerine bakıyor,
Yazdıklarımı okuyor ve
İçimde hiç bir his bırakmayışını görerek mutlu oluyorum.
Hüzün haricinde hiç bir his.
Gel yine eskisi gibi
Hayallerimede olsa gel..
Hiç bir zaman gelmeyecek olsanda, gel
Gel ister arkadaş ister aşk ol benimle ama,
Gel nolur.
Bir şeyi yarım yamalak yapmak bir acı verir insana.
Hayatda hiç bir şeyi tamıtamına yapamıyoruz.
Hayat acı veriyor insana.
Her gün,
Uykudan uyanıp işimize, okulumuza gidiyoruz.
Her gün,
Göremdim o ışıgı
Seçemedim arasından gerçekleri
Bakakaldım solmuş hayallere
Kayabettim kendimi kayboluşlarda
Direnemedim, dayanamadım
Umudumu bıraktım
Doğmamışın doğum günü bu gün
Doğmayacak olanında
Güneşinde doğum günü bu gün
Mutluluğun ölüm günü olduğu gibi
Benim de ölümüm bu gün
Aşk, bu gün
Hayattayım ve kırmızı,
Seninle, siyah
Kendimle koyu bir mor,
Seninle sarı
Kendimle bir hiç,
Seninle,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!