Şair Kalemimden Düşsede Şiir..

Aşka bulandım gene;
Göz kapaklarım bağdaş kurdu yüreğime…
Kirpiklerime her dokunduğumda;
Kan dökülüyor yüreğime…
Senle başlayan özlemlerim…
Günahlarım mayalanıp acıyla pişerken yüreğimde..
Sızılarım sarıyor yüreğimi..
sarmaşık misali..
Öpüşlerin tenimi yakarken
Adını her zikrettiğimde,
Kelimeler ağzımda kül olup,
Sağırlaşan karanlıkta ruhum yanıyor…
Gölgemin oyunumu bu
Yüreğime ekili aşk tohumları yanıyor…
Bende;
Aşk kitabından çaldığım dualarla ağıt yakıyorum./Yokluğuna..
Soluduğum nefes,
İsmini almak istedi dilimden..
Dudaklarımı diktim..
Senli harfleri yuttum.
Çıkartmadım içimden,
Dört yanım aşkınla kuşatılmış..
Kuş kanatında yaralıyım,
Yaralarım kanadıkça toprağın içine,
Acılarımla tohumlanıyorum yeniden..
Doğan her sabahımda..
Ayrılıklar geçiyor,
Yüreğimin üstünden..
Sevgilim...
Fakir karıncalarla dualar ettim…
Onların dualarını sırtıma alıp geldim
Yokluğunun huzurunda..
El açıp yalvarıyorum..
İtme beni ne olur sensizlik kuyusuna..
Sensizken güneş düşse ruhuma..
Buz olup eriyorum toprağa..
Şair kalemimden düşsede şiir..
Sana emeklerken yere düşen,
Bebek gibiyim...