Bizüz tariki fena saliki İlahiler
Geda-yi 'alem iken reşk·i padişahiler
Benem o saltanat-ı fakr şahı kim oldu
Kapumda iki cihan begleri sipahiler
Sanma sen cuy bizi biz akıcak deryayız
Har-u-hasler götürüp gitmede bi-pervayız
Payimal etme bizi mur görüp ey gafil
Mur iken mar oluruz mar iken ejderhayız
Dem mü var kanlu yaşum çihreme yol eylemeye
Gün mü var leşker-i gam cana nüzul eylemeye
Yok yerüm kûy-i münâcâtda havfum bu beni
Bu melâmetle hârâbat kabul eylemeye
Dimen Mecnûn'a fenn-i aşkı tekmîl itdi kâmildür
Benüm yanumda ol dîvâne bilmez nesne câhildür
Anunçün habs ider peykânunı dil ey kemân-ebrû
Ki ol bir kâfir-i bî-dîn elinden geldi bir dildür
Gözün kara ve kaşınla ol iki zülfü kara
Ne kara günlere kaldım dirîg ü vâveylâ
Asıldı sünbüle mânendi sünbülüne gönül
O ben olalı izârında habbetü's-sevdâ
Yâr ile hem-halvet ol cisminde cânın duymasın
Hâlet-i aşkı hikâyet kıl zebânın duymasın
Ger dile bir nâvek ursa ol kemân-ebrû sakın
Zahm-ı tîrin görmesin bağrında kanın duymasın
Elinden görmedik hiç bir belâ mı kaldı âlemde
Gamından çekmediğim bir cefâ mı kaldı âlemde
Belâ bezminde gam câmın içib mest-i harâb olmak
Benim kan olası gönlüm sana mı kaldı âlemde
Sanma ki gönlümde ki ateş kirpiklerini eritmez
Bu gözlerimden akan yaşlar kaç dem oldu bitmez
Sinemde ahım ve gözyaşım, gam tohumu etti hasıl
Hava ve su olunca bu topraktan neler bitmez
Ey gönül hâlimi derdinle diğer-gûn ettin
Göreyin odlara yan sen beni magbûn ettin
Kanda kim bezm-i cemâl etdin eyâ şâhid-i aşk
Dem-i uşşâkı ol bezme mey-i gül-gûn ettin
Gün gibi evvel beni dünyâya sultân eyledün
Sonra döndün sâye-veş hâk ile yeksan eyledün
Başumı çevgari-ı mâh-ı nevle gaitan eyledün
Neyledün ey çarh-i hûnî neyledün kan eyledün
Bana çün aşüftelik ergürdi devr-i rüzgâr
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!