sen orada bekliyorsun, sen suskun, sen sabırlı
sen biliyorsun
toprak dolar taşar da birgün
sular yol bulur
buz gibi içersin kaynaklardan
Yaktilar saatleri günleri
Unuttuk kaç oktavdi sesimiz
Açin perdelerinizi
Yaşayin perdesiz
Pişmanlik yalnizlik gibidir
Hep birşeyler taşisa da bizden uzaklara
Biziz en ince ufalanan birden
Biziz en ince dikine uçan kuşlar karişlayarak zamani.
Hangi ani acitir, nerede kanar yara?
Yiten ne gidildikçe gerilere, ötelere?
ŞEKER
Yine bir bomba attı demir kanatlı kuşlar! Bir çocuk ağladı, bir anne yere düştü ve bir baba öldü.Üstüste yığdılar ölüleri,çığlıklar örttü üzerlerini...
Televizyonda geçiyor görüntüler gözlerimin önünden.Gözlerim yanıyor,boğazım kuruyor.Birçok ağlamaklı ses içimde... Gözlerimi kapıyorum.
Annemle gözgöze geliyoruz.SAVAŞ bu biliyorum ama NEDEN diyorum.NEDEN!
Iraklı küçük çocuk ne yapmıştı ki kızdırmıştı O'NU? Arabasını mı çizmişti,bahçesine mi girmişti, meyve ağaçlarını mı taşlamıştı?
O'nun ülkesinde O'nun pek bilmediği ama ONLARIN yaşamını yoksayabilecek kadar değerli,AÇ DEV 'in iştahını kabartan,kendi ülkesini beslemesi için çok değerli olan zift karası bir sıvı vardı .PETROL! ! ! Habersizdi bundan ve şaşkındı. Evini,annesini,mutfağının kokusunu,kardeşini,babasını değişir miydi PETROLE?
Günlerin çagrisisin
Dogurma beni, çogaltma umut
Köşelerine dokunuyorum ay ay Yalnizligimin
bildigim
soğuğun,ıssızlığın,dagların kimsesizliği
oysa çalıçırpı ile ısıttım ben bu yüreği
İçimde kimsesiz bir aksam baslar
Gözünü yummaya görsün çocuklar
Düşlerimde hep Hiroşima rüzgarı
Sevdalım!
Dağlar maviye kesmis
Deniz beyaz, ay turuncu
Bazen bir şairim
,Bazen bir anadolu kızı utangaç ,
Bazen de çılgınım 'dünyayı ben yarattım! derim delicesine, Bazen mahsun bir taş düşlerim başucumda adım bile yazılmamış ,
Ben kimim neyim bilemem
gezginim,
Sevgisiz olunca insan kalırmış ortalarda sahipsiz ANLARIM
sen çocuk düşlerim kadar beyaz, ılık bir bardak süt gibiydin
beni büyüten ,içimi ısıtan
öyle beyaz öyle duru ,anne sesi gibi içten,tutkulu
ey sevgili
bilmiyorum hala
Neydi bizi saran beyaz bulut
sesini duydum yine
kulaklarımdan hiç gitmiyor
sevinç gözyaşlarına inanmazdım biliyormusun?
ya da kimseye duymamaya söz verdiğim heyecana.
sesini duydum yine
hep yalnızlığımı süsleyen o hoş tınıdan
fotograflarda güler dururum hep
an gelir de özlemden kavurulunca annemin yüregi
hiçbir ateş yakmaz ben
O'nun fotografıma kondurdugu öpücük kadar
annem
yüregime ilk aşk ateşini koyan
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!