sen beni anlatırken utanmazdın,
tırnakların tenimde iz bırakırken sen acımazdın
yüzüme tebessüm eklerdin acı tatlı günlerde
sakın sen değişmiş olmayasın
anlatırdım gülerdin, sarılır öperdin
birikmiş bir durgunluk var esmeliyim
yanından geçerken saçların dalgalanmalı
rüzgar beni kıskanmalı
sen görmeden ben her hücrene dokunmalıyım
gözlerin kıskanmalı
öyle bir hayat sürmeliyim ki yaşamadım farzetmesin kimse. o kadar çok düşmemeliyim mesela ezilip gitmemeliyim. yüksek yerlere çıkmalıyım herkesi gözüm alabilmeli. çok çoçuk olmamalıyım, doğdum ve büyüdüm demeliyim. yaşlılığım yüzümde okunmamalı. titreyen ellerim olmamalı mesela göstermemeliyim muhtaç olduğumu. saklanmamalı,saklayabilmeliyim hayatın benden almak istediklerini. çok sessiz kalmamalıyım ama kahkahalarla gülmemeliyim, sevinçlerimi çaldırmamalıyım. sevgiliyi daha çok görmeliyim. geceleri daha çok düşünmeli, gündüzleri hızla geçmeliyim. daha çok yürümeli biraz daha az uyumalıyım. öyle bir hayat sürmeliyim ki hep sarhoş olmalıyım bulanık görmeliyim ihaneti, gülmeliyim dertlere ve şarkılar dilime dolaşmalı yalanı yanlışı bir o zaman görmeliyim. kimse yaşamadım farzetmesin diye ölümü ayakta karşılamalıyım. bir de azraile güler yüzlü olmalıyım sevdiklerime mahçup olmasın diye...
Ben içerken düşünmem şarap neden kırmızı
Kaden zarif, sevgili narin mi
Yanında en güzel ne gider
Kadınım ne der halime
Ben içerken düşünmem...
İçtikçe çözülür dilim
bir kadın ağlarsa
nehirler kurur
nefesler tutulur
bir kadın ağlarsa
çocuklar susar
içim sıkıldığı kadar
yemin ettiklerim kadar
ve seni sevdiğim kadar
gidiyorum
başım döndüğü kadar
aşkın sağanak halinden korkmayan var mı?
beyaz bulutlarından gözyaşı aktığını
bilmeyen var mı?
gürültüsü gökleri yırttıgında
ışıkları güneşi kıskandırdığında
İsteksizce uykuya dalmış kalplerimiz
Anlamsız düşlere bırakmış yerlerini düşüncelerimiz
Bazen kan ter içinde uyandık kabuslardan
Kimbilir belkide sıkışıp kaldık içlerinde
Hiç vazgeçmedik tutkulardan
az konuşup çok dinlediğim
pek az rastgelen bir dinletiydin
anlatırken daha berraktı sesin, gülüşün
biraz hüznün vardı ama sessizdi hayata küfrün
az konuşup çok dinlediğim
pek az rastgelen bir dinletiydin
ilk kalp atışıdır heyecanın kelime anlamı.
ilk nefes alıştır, bir yolculuğun başlangıcı.
ve ilk gözyaşıdır; fragmanı bu dünyanın.
herkes her filmi izlememiştir. Ama bu ortalıkta bir yerde, görmez gözün. hayat denen film perdesi kalkmadan gözünden. komedisi, dramı, trajedisi gibi bir çok konusu olan, her seyircinin aynı zamanda oyunculuk yaptığı bir sahne. birde öyle bir seyir ki bu katılmak için para ödemediğin ölesine içine atıldığın bir gösteri. senin orda olmanı sağlayan ise, hayat oyununun gerçek konusu olan aşk.
figüran olarak başlamış gibi görünsende aslında geldiğin andan itibaren bütün ilgi üstünedir. başrol olursun bir anda. konuşamayan, yürüyemeyen sadece ağlayan bir başrol ne tuhaf.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!