Bu Ülke,bu Bayrak,bu Vatan.
Nerede? İsmail,Mehmet ve Hasan.
Şehadet şerbetini içipte yatan..
Kanıyla yıkayıp emanet etti...
Yüzlerce binlerce; Şehit verdiler.
Çıkıp gittim yaşantından.
Sende öyle;
Bağır,çağır küfret.
Duymasamda...
Sana cevap verecek;
Ne halim nede;
Bilirmisiniz? ? ben tek kişilik
dünyamda hep; iki kişilik yaşadım.
Çay yaptım iki bardak koyup.
İkisindende içtim.
Kahve yapar yine iki kişilik.
Yemek vakti iki çatal iki kaşık;
Taşlı, kayalı,karlı, yamaçlı bir kördüğüm.
Sancısı tutmuş böbrek hastası olurya?
Küllükte,hemen, hemen iki peket siğara izmaritleri.
Endişesi sarmış iki yüzlü,riyayı huy edinmiş;
Ruhu nu iblise satmış,kımıl,kımıl günahkar sürüleri...
Ayrılık çok koydu;
Sen düşüncelerimin anılarında.
Aşk bahçemde sendin o süslediğim.
Ya Sen; ayrı yolda yürüyüşün.
Gözümün önünden gitmiyordu.
Sonbahar yapraklarıyla
Konuşacak birşey kalmadı diye düşün.
Yinede maviyle barışık kal.Üzülme dünya işlerine.
Çoktan çığlık atmış yırtmış kendini çirkeflikler.
Sezgilerin çok kuvvetli.Vaz geçmek yıpratıyordu.
Yansımış cüssesine ayrılık.Yinede gülümsüyerek
geziniyordu avare bir biçimde.Bu kentte.
Hadi bir şans daha
Veriyorum bak sana.
tekrar aynı giderse
Evliya değilimya.
Neler çektim bilinmez.
İşte yine; bomboş ellerim.
Vahşi bir hayvan gibiydi
sana hasretim.
Yaralı kuş gibi savunmasızdı
adeta.
Etrafımdaki kurt sürülerinden,
Gün gelir ezilirsin herkese.
Gün gelir sabredersin evladın var diye.
Gülersin aranırlar muzipçe.
Gün gelir evlattanda yersin bir sille.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!