Sair deniz ve bir oyun

elimde fotografin bile yok artik
nede adresin
bir tiyatro oyununu hatirlarim
ne kadar sanat seviceligin...
oyun cikisinda birbirbirimizi kaybettik
devamsizlik yuzunden tarih dersini aldik...
elimde sana ait hic birsey yok
adindan baska
eski bir siir okur sair
ben o sairin bilinmez misralarinda
senin sesini kaybettim
simdi ellerim duyarsiz oldu misralara
ben seni benden irakta seviyordum
senin vucudun kanapede uzanmis yatiyordu
arada sirada adamin yankisini sayikliyordun
ben senin benden alip gittiklerinle kaybettim...
sair yaziyordu misralarini
akip giden bir suyun ustunde elleri bogazi oksuyordu...
istanbulu seviyordu sair
senin adini bile bilmiyordu...
sonra gemi kalkti limandan
son gemiydi
yetisilecek yerleri vardi sairin
seni seviyordu sair...
seviyordu...
sevdi...
ucaga binmesi lazimdi
belkide otobus
hayir en iyisi
deniz
denizde buldu kendini sair
eline bir aksam finli bir sair dokundu
sair islik caldi
dunya durdu...