Şimdi artık kezzap gibi yüreğim...
Soyut acılar altında,
Sokaksız bir ev gibiyim.
Anlamaz kimse;
Ne bir şair ne de bir nağme...
Kırık ezgiler yankılanır yüreğimde.
Gönlümün başıboş ve yıkık odalarında,
Kendini kaybetmiş biriyim...
Bilmiyorum;
Ben kimim?
Neyim?
Şimdi artık kezzap gibi yüreğim...
Keskin bir bıçak misali, gözlerimi yırtan kirpiklerimin altında;
Kurumuş bir yaş gibiyim...
Aslında,
Ne ben kendimdeyim,
Ne de kendim bende...
Bir garip haldeyim,
Sanki kendime bile yabancı biriyim...
Nahoş ışıklar altında,
Tir tir titreyen yüreğim.
Viranelere hapsolmuş bedenim,
Gittikçe kararan gözlerim...
Ve sonra;
Bir türlü hakim olamadığım şu kalemim...
Bilmiyorum;
Ben kimim?
Neyim?
Kayıt Tarihi : 11.7.2013 04:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Şiir olmak,dizeler arasında akıp gitmek kolay mıdır? Her söz rastgele bir dizeye oturamayacağı gibi, Her insanda rastgele şiir yazamaz... Şiir yazmak emek ister, Yürek ister, Aşk ister, Acı ister, Mutluluk ister... Hasıl-ı kelam ''BUHRAN'' ister. Ortada bir şair varsa, Bir de şair buhranı vardır...
TÜM YORUMLAR (1)