Sessizlik, sessizlik
Duman gibidir sessizlik
Önce görürsün yükseldiğini
Sonra kaybolur gider derinlerde
İçine çektiğinde için sızlar
Beynimin sancısı kalemin rahatını bozar
Fikrimden derdim, derdimden gecem uzar
Naçardır halim, omulmazdır yaram azar
Duadır sermayem Rabbim eyler ya nazar
Siz de kaybettiniz mi?
Gündüz ortasında düşlerinizi
Mutluluğun anlamını sordunuz mu
bir çocuktan
Uçurumdan seyrettiniz mi
uçuşan hayallerinizi
Gece uyurken serin döşeklerde
Sandala atlayıp çıkalım şöyle
Bir tatlı huzur almaya gidelim
Kalamış'a yahut başka bir yere
Gece gibi bizi de sallasın deniz
Gelin üstüme duygular
Şöyle med vaktindeyken hüzünler
Ve sağanak sağanak sessizlik yağarken odama
İster usul usul ister bağıra çağıra gelin,
Gözü yolda kalanlara bu şiirim
Hasretten avuçları terleyenlere
Acıdır, zordur, tarifsizdir bilirim
Ne çare ben de sizin gibi eririm
Bakışları pencereden akanlara
Bir mektup yaz
Bembeyaz umutların kanatlarına takıp
Masmavi hayallere uçur
Bir şiir yaz
Dupduru sevgilerin çağlayanına bırakıp
Her yerde buhran her yerde kasvet
Bedenim sahra da olsa
Ruhum minik bir serçe
Üstünü örtmüş keder denen kasket
Bir çıkar yol aradım içten içe
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!