Sandıktan çıkardığım yalnızlığa giyinip
Senli günahlarımı tenzile gidiyorum
Dökülen her kelamda sonsuzluğa soyunup
Gözbebeğin bildiğim menzile gidiyorum
Tükenmişken belleğimde sevdanın hatırları
Yalnızlığın busesini alnıma kondurdular.
Ki tanrıya yazıyorum bu meşum satırları
Yaşıyorken yüreğimde kanımı dondurdular.
Şimdi doğan bir güneşim acının afakında
Parıldayan yıldızların bağrını deliyorum.
bitimsiz bir ihtilaldir gözlerin çehreme
kırık dökük bir beşik / perçemde yangın kokusu
ispinozlar uğramaz artık şehrime
hep böyle mi üşür martılar
ve ben neden hep geç kalırım denizlere
bağışla beni sevgilim / adımı tükettim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!