Sahtekâr Ressam Şiiri - Satuk Buğra Bozkurt

Kimsesizler sokağının kimsesiz çocuğu,
Ben, çaresizliği resmeden büyük sanatkâr.
Bir gün bu sokağa da güneş doğar,
Gamsız kaldırımlara atarım suçumu.

Hayır, ben yapmadım bu resmi!
Sanat tasasızın olsun gündüz güneşinde,
Yanmışım, yine yanarım kor ateşinde,
Başyapıtım bende saklı: Onun resmi.

Herkesin bildiği sırrım,
Kimsenin bilmediği gerçeğim.
Ve ölüm gelecek...
Bu sokaktan geçip gideceğim.

Ya batmayan güneş doğacak bahçeme,
Ya da unutup resmini çizeceğim.
Ya cennette yanacağım,
Ya da ateşte güleceğim.