gölge oyunları gibiydi yaşayan kuklanın çığlıkları
insan olduğunu düşünürdü hep
böbürlenme hevesi tutmuştu bir kere
sert esen rüzgarlarda sallanırdı
dünyanın hakimi olduğunu sanırdı uzayan burnu ile
nazi kadar acımasız saddam kadar diktatördü ömürü
ve her defasında kendi ipine takılıp düşerdi
süslensede boyansada pinokyo olduğunu hep unuturdu
başka kuklalara burnunun ucuyla bakardı
ondan iyisi asla olmaz sanırdı
ve günlerden bir gün tozlu raflarda yerlerini alacaktı sessizce
yanı başında kimse olmayan çığlıkları duyulmayan
unutulmaya alışacaktı ve en sonunda sobada yanacak.
sen cennet ile cehennemi birbirine karıştıran pinokyo
ödüllendirilsen ömür üstüne ömür katsan
hayatın kadar ederin var
fahiş fiyattan asla satılmazsın
9 eylül 2014
Kadir İncedereKayıt Tarihi : 7.1.2015 15:19:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!