Sahte Güneş Şiiri - Muhammet Çağrı Cihangir

Hayata Aşk’a,umuda dair ne varsa Hepsini ardıma bıraktım ve umutsuzluk yolculuğumda ilk adımımı attım..Yıldızları Yüreğime zırh, Karanlığı kılınç yaptım..Ve Umud olarak ta yanıma Ölümü aldım….

Katran gecelerde it ulumalarının eşlik ettiği uykularımda görür oldum seni! Yüreğim aşk ile bezenmiş kahpe kurşunların sahte sevdalarına tutsak. Her şimşeğin Yüreğime düşürdüğü ateş parçası karanlığıma ßiraz daha ışık tutuyordu.Ardıma baktığımda Her geçen saniye bana anı olarak; senin şiir yüzünü değil,o maskenin ardına gizlenen sahte yüzünün hücrelerinde, ßuz tutmuş sahteliğin gölgesini bırakıyordu gözlerime..

Sensizliğin yağmurlarında ıslandığım vakit..Soğuk sevdalarda donan bedenimi göklerin yüreklere kor düşüren feryadı (gök gürültüsü) eritiyordu.Sende içimde erimeye başlamıştın.. Asil rüzgarların nefesi üşütüyordu bedenimi.donmuş parmaklarımın arasındaki titreyen Son sigaramın her nefeste tükenişi gibi içiyordum Sensizliği ve içimde var olan seni…!

Her nefeste daha bir yok oluyordun içimde.Hücrelerini bağlayan amiyane lifler tek tek atmaya başlamıştı.Deli yağmurlar sert tokadlarını yüzüme her çarpışında biraz daha ben oluyordum ßiraz daha senlikten çıkıyordum..

Bulutların ağlamaları eşliğinde sokak aralarında yalın ayaklarımla ruhumu üşütürken, kaldırımları döven yağmurların gölgesinde,senin sahte yüzün geliyordu, karanlık nazarlarımda soğuktan titreyen kirpiklerimin önüne.

Senin ahenkle yürüdüğün, dudaklarından süzülen ßuselerle ayaklarının öptüğü yerleri Sana tabii olduğumda bende öpmek isterdim. Fakat şimdi…! ! ! ! ! ! !

Yalın ayaklarımı bana bıraktığın çamurlu hatıralara Batırıp öptüğün yerleri çiğniyorum.. Ayaklarımın altında ezilen yüreğinin isyanını duyuyorum..Gölgeni, kokunu bıraktığın kaldırımlar; artık çirkef hatırılarına batırdığım ayaklarımın altını öpüyor. Ayaklarım ßundan rahatsız ama..Yakarışını duymak ßeni mutlu ediyor..!

Bu yağmurlu gecelerde sana, aşkına dair ne varsa hepsini kaldırımların kıvrımlarında kıvrılıp giden soğuk sulara bıraktım.. ßækarmısın, Bıraktığın aşk,içimde olan sen, yağmurlar eşliğinde yerlerde sürükleniyor.Sürükleniyorsun….

Bir gün gelecek o kadar pişman olacaksın ki;
Fırtınalı havalarda bulutlarla ağlama rekabetine gireceksin.Ve…

Kaldırımların soğuktan ßuruşmuş bedenlerini okşayan Yağmur damlalarından daha çok ağlamak için Gönül pınarının pişmanlık musluğunun civatasını sökeceksin..! AğLayacak Ağlayacak, Ağlacaksın….

Karanlığa gölgesi ßen.. Ömründe güneşin sıcak yüzüne buz tutmuş elleri ile okşayamamış ßen..Güneşe sitemlia ben.. Bana güneşinim dediğinde.. Ayaz gecelerde Soğuk göz yaşlarımla Yaraladığım donmuş bedenimi Sende eritmek istemiştim..!

Lakin Şimdi anlıyorum.. Sen … Sen ßenim için güneş değilde …! gök gürültüsünün Feryadıyla Arşın en üst katmanlarından gelen,Sahte sevdaları vurup öldüren,Kahpe gecelerin Yorgun saatlerinde üşüyen yıldızların yüreğinden kopup gelen Rüzgarımla boğuşan sönmeye amade aciz ßir mumsun….!

Alevlerinin titrediğini görmek ne kadar güzel…! Sahte ışığın artık sahte aydınlık tiyatrosunda son röllerini oynuyor.!
Çaresiz bir halde sönüyorsun.Yüreğimde söndüğün gibi.Artık ßiçaresin.!

Cenazeni yüreğimin kuytu ßir köşesinde defnetmek isterdim Ama..Sahte yüzünün çürümeye yüz tuttuğu ve gönül yurdumun yürekli kayalarında yosun bağladığı zaman etrafa saçacağın iğrenç kokun geliyor aklıma. Şimdiden tiksinir oldum.. Bırak Seni Yüreğimin en derin hücrelerinde sitemlerle gömmeyi,çiğnediğim çamurlu hatıralarında kalan mazide bile gömülmeğe layık görmüyorum.
Ölüm kokan zifiri karanlıkta korkudan gözlerini fal taşı gibi açmış yürümeye çalışıyorsun….Ebedi karanlıkta pişmanlıkla ßir ışık ßir mum arıyorsun. Mumlar çökten rüzgara boynuna eğdi.

Yalnız hatırlatırım..Bu karanlık mumla ile aydınlanmaz… Eğer Kudretin yetiyorsa geceleyin gök yüzünün bağrının en derin hücrelerine pişmanlık göz yaşı akıttığın ellerini sok.! Ve o zifiri karanlıkta güneşi ara.Semanın bağrından cehennem ateşinin aynası olan güneşi, o kirli ellerinle alaßilirsen işte o zaman ßenim karanlığımda yürüyeßilirsin.. Ama şunu bil. ßen o güneşi ELLERİMDE DEĞİL, KAHPE AŞK KURŞUNLARININ HEDEF OLDUĞU AMA YIKILMAK BİLMEYEN, HER SANİYE DAHA BİR YÜCELEN,ÖLÜMSÜZ YÜREĞİMDE TAŞIYORUM…! Şimdi zavallı ßir çocuk Ol ve karanlığa yanaşma..Karanlığımda yok olanlardan olma..! titrek mumunun sönmeye mahkum alevi ile yoluna devam et…..

Güneşe ulaşmak için KARANLIKtan geçmelisin.. Tavan arasına kaldırılmışların isyanı gelecek kulaklarına.. Her nesne, Her çiçek, Rüzgar, yağmur, isyan ve lanet okuyacak sana.. Çıldıracaksın.. ßensiz yaşadığın gönül şehrini deli yağmurlar ıslatacak Eriyeceksin zay olacaksın Yok olacaksın. Pişmanlıkla ßeni
Arıyacaksın... Yüreğin ßensizlikte acılarla dolacak. O zaman ne kaybettiğini daha çok anlayacaksın.. Ama iş işten geçmiş olacak..Yüreğin ßurkulacak Ağlayacaksın…..