Şahsiyetimin Hakkı. Şiiri - Kamil Çağlar

Ela gözlerime bakıp da, beni hiç sevmezsen?
Cayır cayır yanıp, tutuşsan da ateşimle,
Seni sevmek istemiyorum dersen?

Ya aşık olmazsan? Kahrolmazsan benim için.
Adımı sayıklayıp da her gece, derin derin bakmazsan?
Gözlerinden yaşlar akmazsa? Ağlamazsan yüreğinle!
Bir hevesti, geldi geçti! Başlamadan bitti!

İçimde yaşıyor, garip bir fukara.
Senden istediğiyse, kalbinin zekatı!
Nice çalkantılar yaşayan, zengin gönlünden.
Miktarı büyük bir bağış, şahsiyetimin hakkı!

Sadaka verir gibisin, kibir dolusun nafile!
Yol kenarında dilenir, el açmış dilenciye.
Açık hava tiyatrosundayım, oynarım avare.
Figüran kalmış beklerim seni, deliyim divane..

Emredilen buymuş, sabır denmiş bekara.
Unutsun onu! Oruç tutsun, sakın ha!
Umudu yoksa eğer, beklesin biraz daha.
Kısmetsiz ömrü kalmaz, bir başka bahara..

Vurdun sırtıma semer, dolaşırım dolap dolap.
Sesimi duymazsan canım, halim olur harap!
Yalvarmak neyime, olurum sana kul köle.
Anlatırım derdimi işte, durum kötü hal böyle.

08.11.2006 - 16.00