Ayazciceklerinde yadigar kalan
Benzi bulutlanmis boran gibi suskunlugun buzlucam penceresi
Yalpalanan isli lambalarin siyah beyaz evrakiyla sözlesip duvarda
Azap hasbihalin kurulu bazariymis vurgunmus ya dehri dünya..
Insanlarsa bilip bilmezin sarpalar hirgini süren savuran bezirgan
Aglamakla gülmek kiyilarinda hayatin cölcorak
Hep sicilsiz hosgeldinlerle yüklendigi yokluklari kivilcimlara düsüren
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta