sahraların serabı
suya kandırır beni
özlemle damla abı
çaya döndürür beni
fısıltıdır kulakta
gün yanıyor şafakta
an irili ufakta
yaya dindirir beni
birliktelik diyordu
metelikle kayboldu
nefeste sanıyordu
güya indirir beni
yelkenleri tam fora
dümeni gelmez zora
eli uzatmaz kora
buya yandırır beni
geçmez deli gönlüme
birde gelen ölüme
zehir attı gölüme
haya söndürür beni
08:03 30.09.2009denizli
Ozan EfeKayıt Tarihi : 1.10.2009 18:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!