Sahrada Ufka Bakışına Şiiri - Rıza Çavuş

SAHRADA UFKA BAKIŞINA…

Memduh’a…
Mihnet bitsin diye
Sen de
Erkenden uçanlardansın
Niyet,
Gezegenin günahına
Diyet olmakmış
Gayretler
Mecusi olmasın bebeklerimiz

Uçtunuz melekler gibi, çöllerden
Bir kum fırtınasında
Yandı gözlerimiz

Felaketler kurbanlar ister
Ne şedit felaketmiş bu asır
Birer birer
Cennete giden ceylanlar
Depremleri durdurmaya yetemediniz

Bir baş dönmesi ile geldi bela
Zihindeyken peygamber
Çölden fışkıran kan
Kardeşten aktı ufka
Siz göremediniz

Arkanda kalan
Sert mizaçlı çocuklar
Çırpındılar çaresizliğe düşmeden
Çare de bulamadılar.
Böyle baktığın gibi bakakaldık
Bangladeş’ten, Suriye’den, Mekke’den
İçinden ne geçtiğini bilemeden

Siz gittiğinizde
Büyük obruklar oluştu gönüllerde
Kapanmaz hissederiz boşlukları
Hep iyiler ölür derler
İyiler öldüğünde
Hâlbuki kötüler de ölür
Zamanı gelince.