Sahra Yaren Şiirleri - Şair Sahra Yaren

Ahh.. gelseydin

Gelseydin şayet geceye,
Süzülmüştü gökten yere ay
Mahya olup dizilmişti gözlerime yıldızlar.

Gel hadi
Çok bekledim bu bataklarda

Çek pençelerini al üzerimden
Paslı ellerinle silme gözümü
İyilikmiş gibi canıma sızma
Nefes alacak bir pencere bırak

Kirli dişlerinle gülme arsızca

Yoktum uzunca bir süre
Şiirler biriktirdim heybemde
İrili ufaklı bir dolu hemde

Geçer, geçecek umutsuzluk
Bizim de ayaklarımızı okşayacak tuzlu su
Nefes değecek hayatımıza
Umut dolacak taaa göz bebeklerimizin içine
Gümbür gümbür atacak kalbimiz bizim de

Yolum uzun, çetrefilli, dik yamaçlarla çevrili
Ceplerimde çakıl taşları
Yol kenarından kopardığım menekşeler

Bir divanenin sarhoşluğuymuş aşk
Bir yetimin başının okşanması
Çatlamış ellerdeki alın teri
Fukaranın sofrasındaki kuru ekmek

Kalemin cennettir sözlerin Firdevs
Sevmekse emektir terkedilir nefs
Gönlüm aşkı ister değil ki heves
Goncayı gül diye deresim gelir
Acıyı bal diye veresim gelir

Ben seni hep özlüyorum
Bir bakışına, bir sözüne bir busene talibim
Ondandır etrafında pervane oluşum
Seni kapı pervazından

Ben Sahra'yım
Yarenimi cebimde saklayan...

Gecesine rahat bir döşek
Ayazına ılık nefesim, ısıtan
Güneşinde gölge, sıcağında otağ kuran