Sahne Şiiri - Adem Turan

Şimdi bütün yapacağınız
Henüz yağmur başlamadan
Kabuklarınızı kırıp
Perdeyi açmak.
(Kırk ayaklı böceğin ne umurunda!)
Açılsın perde!
Ve ışıklar sönsün!

Çünkü, kaç zamandır burada
Bir sahne gibidir hayat
Ve oturur seyrederiz
Birden bire değişse de.

Günlerdir, bir şey var
Topuğumun ucunda, bir giz
Bir muammâ, bir düş;
Öyleyse, hadi alın ve götürün onu!
Çözün ve okuyun!

Süleyman'ı da götürün, Hüdhüd'ü de!
Sonra şu, babamın öfkeli
Bakışları karşısında, benim
Boyun büküşlerim var ya
İşte onları da götürün
Çözün ve rahatlayın!

Ah, acele edin, acele edin!
Bu bizim en son vaktimiz;
Daha ne olduğunu anlamadan çünkü
Dağların ve göklerin
Ve huş ağacının
Ak gövdesi içinden
Ateşlere düştük biz
Kanlı ölümlere...