Bir bardak demli çay
tutuşturur hüzünlerimi.
Köhnemiş duruşlarım asılı sandalyemde,
eğik başım omuzlarımdan..
Sararmış eski fotoğraflar düşüyor masama
her biri birer kurşun..
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
''Gizli bir mağaradan çıkıyorsun,
elinde mumla
bana yürüyorsun..
Soluğun yanağımda dondu..''
hakikaten şahlanmış hüzünler, aynı başlığı gibi...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta