Bir bir gidiyor çocukluğumun şahitleri,
Kimi kanser,kimi kriz ama hepsi ecel.
Götürme onları ey sareban!
onlar
ağlamamın şahitleri,
gülüşümün sebebleri.
nereye gidiyorsunuz çocukluğumun efendileri?
ben mi büyüdüm?
yoksa siz mi erkencisiniz?
bebekliğimin yabancıları!
bana beni anlatacaktınız,
ben,beni unuttum,
hatırlatacaktınız!
Sitizekar Vü Bihaste
Kayıt Tarihi : 26.12.2023 00:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!