Şahit Şiiri - Dr Yusuf Polat

Biz bu geçen zaman kervanının ilk nefesini de
Son nefesini de gördük
İlk nefeste hevesle açan çiçeklerine
Son nefeste solan yaprağına şahit olduk
İki nefes arası ömür denen zamanda
Saltanat sahibinin sefasına
Dert ehli olanın dinmez gözyaşına şahit olduk
Gurbetin son durağında
Emanet ilk nefesin
Hiçten hiçe nasıl el değiştirdiğine şahit olduk

Tek sermayesi masum kullukları olan
Nice açık elin içten duasına şahit olduk
Namazlarda gözyaşına boğulan nice nefsin
Figanı feryadına şahit olduk
Koca dünyaya sığmayan
Tahta oturmuş sonsuz itibar sahiplerinin
Merhamet yoksunu aç insana
Sonunda kulluk ettiğine şahit olduk
Gün geldi güvendiğin nefsinin
Günahına şahitlik için göz kulak ile yarıştığını gördük

Güz rüzgârlarına solan yaprak misali bağrımı açtım diye
Gamlanıp kendini yok sayma sakın
Biz mutluluk fırtınalarının
Nice dala çiçek açtırdığına şahit olduk
Aldanma bu aciz dünyanın
Kem sözüne, kelam yüklü kervanına
Tek bakış karşısında nice şairin
Suskun çaresiz dillerine şahit olduk
Yorgun gönül yolun sonunu
Sanma ki yine iki kör göz ile yürüdü
Açıldı kapı çekildi perde
Gönül penceresinden aşkın yakan ışığına şahit olduk