Bizler ölü idik, O diriltti.
Bizler diri idik, O öldürdü
Dirilten de O
Öldürende O
Her şeyin BİR sahibi var.
Siz kendinizi sahipsiz mi sanıyordunuz.
Şöyle yer yüzüne bir bakın
Her şey belli bir düzen içinde.
Hiç sahibi olmayan varmı?
Elinizin ve idarenizin altındakilere bir bakın
Onların tarafından bakınca
Hepsi birer sahip
Ama akıllı olanlar bilir ki
Kendilerinin bir sahibi var
Başı boş değillerdir
Öyle ise biz kendimizi ne sanıyoruz
Dünya bize emanet edildi diye
Dünyanın sahibi biz mi olduk.
Oysa gidenlere baksak
Onlar da bizden önce
Böyle sahiplenmiş
Ama olmadı hepsi birer birer
Bırakıp gittiler
Biz gitmiyeceğimizi mi sanıyoruz?
Şöyle arkamıza bir dönüp bakabilsek
Elimizdeki olan imkanların
Ne kadar çabuk uzaklaştığını
Bizi terk edip yeni sahipler bulduğunu
Bizim ise gidenlerin peşinden
Son sürat molasız gittiğimizi
Her aldığımız nefesin bizi
Ölüme biraz daha yaklaştırdığını
Hayatım deyip sahiplendiğimiz
Benim deyip kimse ile paylaşmadığımız
Sevgimizin saygımızın
Her gün biraz daha eksildiğini
Kalplerimizin katılaşıp
Düşene bir tekme de benden dediğimizi
Hepsi benim derken
Hiç bir şeye sahip olamadığımızı
Zaman geldiğinde tapuları
Arkamızdan kapıları
Nice nice dev yapıları
Bırakıp gittiğimizi görürüz.
Bizler yok idik, O var etti
Bizleri varız derken O yok edecek
Yaratan, var eder
Var eden, öldürür
Hakimiyet
Kayıtsız şartsız ONUNDUR.
Bizler sadece bu oyunun
PİYONLARI, VEZİRLER, ŞAHLARI
SONUÇTA İSE MATLARIYIZ.
Biraz düşünürsek ölüme doğru,
Son sürat koşan atlarıyız.
26mayıs2012
Kayıt Tarihi : 26.5.2012 07:06:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!