Sahipsiz Çığlık / Kadınlar, eşiniz, anan ...

-Kadınlar...Eşiniz, ananız, bacınız...-

Sessizliği yırttı çığlık
Varıp gitti karanlığa,
Çarptı bir duvara
Ve gölge olup döndü
Şu viran kulübeye...
Uzun boylu adamın gölgesi
Kapıya yöneldi.
Ardından vuran ışık,
Tek gerçeğiydi sokağın.
Bir gıcırtıyla açıldı kapı
Aldı içeri adamı.
Kadın korkuyla baktı gelene...
Büzüştü köşede.
Az önce çıkan çığlığı,
Sarıldı kimsesizliğine de
Susup kaldı öylece.
Tünedi korku yüreğine...
Eğildi adam uzanıp kadına
Tuttu elinden...
Çekip aldı kolundan
Eğri büğrü tek bileziği.
Kadın boğuldu hıçkırıktan
Diyemedi tek söz...
Eli boynuna gitti
Çizik içindeki boynuna...
Az önce oğlunun
O incecik kolye için
Paraladığı boynuna.
Çaresizce tortopak oldu
Gömdü çığlığı yüreğine.
Yuttu gözyaşlarını.
Ne kocam diyebildi
Ne de oğlum...
O da çekip gitti
Geldiği kapıdan,
Yalnızlığına gömüp
Anayı
Avradı
Kadını.

15.6.2009
Serap Hoca