Sahipli Sahipsizler Şiiri - Yemen Dede Ateş

Sahipli Sahipsizler

Nasıl anlatırım bilmem! Yokluğunu, acımı
Yüreğimde meçhuller, kavramlar kasırgası
Bir kelime, iki hece, duygular sırdır içimde
Bilemedim, diyemedim, idrakim yok neyleyim
Bir kelime, iki hece benim için bir bilmece

Dünyada ondan güzel bir varlık yok diyorlar
Hasretine türkü yakıp dağları aşıyorlar
Bilemedim diyemedim idrakim yok neyleyim
Bir kelime iki hece benim için bir bilmece

Ne ağladım kucağında, ne sarıldın boynuma
Bebe iken yatamadım, sıcacık kucağında
Geceler uzun karanlık, korku dağlar gibiydi
Annesiz garip bir çocuk daim ağlar gibiydi
Bir kelime iki hece duygular bir sır içimde
Bilemedim diyemedim idrakim yok neyleyim
Bir kelime iki hece benim için bir bilmece

Sen uzaktın dağlar, yollar girmişti aramıza
Kara tren götürmüştü seni yıllar ardına
Nasıl bir özlemdir, nasıl bir hasret bilemem
Tasvir edemem halimi, hissedemem söyleyemem
Bir kelime iki hece duygular bir sır içimde
Bilemedim diyemedim idrakim yok neyleyim
Bir kelime iki hece benim için bir bilmece

Hissiz idraksiz bir benim şükür yine anladım
Dağları yılları aşıp sevgiyle kaynaşalım
İdraksiz hissiz günlere beraber ağlaşalım
Duyun dinleyin derinden feryatlar yükseliyor
Sahipsiz binlerce bebe anne diye ağlıyor
Bir nakarat tutturmuşlar sahipli sahipsizler
Ağlaşırlar hep beraber bizim annemiz nerde.

Mehmet Lütfü Ateş