Beni yaz bir kenara.Kaybetmemiş olmak adına,
Aradığında bulamayacağından emin olduğun
Hayatın en kuytu çıkmazlarının olduğu
İlk kez adımladığım ve bir daha asla uğramayacağım
Hayal mayal bir şehrin En derin,en karanlık ßir KenaRına...
Birgün daha geçti sensiz.
Ben yine aynı bilgisayar başında, radyomun sesini az açmış zamanımı ve işimi bitirmeye çalışıyorum.
Öyle hasretimki yıldızlar altında seninle oturmaya, Deniz kenarında oturup martıları izlemeye.
Hatırlarmısın izmit'in sıcak günlerinde yüzümüzü okşarcasına esen rüzgara doğru bir bankta otururduk, sen başını omzuma yaslar denizin ve sonsuz maviliğin birleştiği noktaya dalardın, Bende usulca saçlarını okşar esen yelin o büyüleyici serinliğine kendimi bırakırdım.
Şimdi binlerce kilometre uzaktayız, Bazan mesafelere isyan edesim geliyor çünkü en ihtiyacım olduğu an sana, yalnızlığım yanımda oluyor.
Yalnızlığım sarıyor senin yerine beni,
Sen yokken biraz daha ölüyorum ben
Gönlüm sonbahar, yaprak yaprak dökülüyor
Her mevsim kış, hergünüm gece
Sonu yok yolların, yarını yok saatlerin
Ve ben biraz daha ölüyorum sensizliğin ortasında
hava kararıyor..
gece biliyor yokluğunu
dün de yoktun bende zaten
çünkü biz dünde yasamayı bıraktık
sessiz geliyor yanlızlık
çıtı çıkmıyor soğuğun
beni nereye koyuyorsun böyle?
neresinde yaşıyorum yüreğinin?
var mıyım senin için,
gecelerinin masalsı düşü ben miyim
yoksa kendin misin? ...
beni sığdırabiliyor musun içine?
Anlatılacak şeyler olur bazen ama ne mümkün sıraya koyamazsın. Bazen isyan
etmeye doğru giderken, bakarsın mutluluk karşında... Ve bir an çok mutlu
olduğunda bir korku kaplar içini ya bozulursa dersin, o anı yaşayamazsın.
Hayat bu işte bir varoluşun içinde kaybolmak(!) korkmak keşke bir fareden,
bir yılandan korkmak olsa ama değil işte! ! !
Sabah saat 09.37
Dün 07/03/2006 ydı tarih
Kahvaltı yapıyorum
Masa altı kişilik,
en uzak ve en aydınlık yerdeyim
Camın kenarında
Sokak sokak, cadde cadde geçip gel İstanbul'u
...Her sokakta,
Her cadde de
...Kendi izini göreksin.
Ama şaşırma....
...Nereye gittiysem senide götürdüm yanımda
belki şansdı..
belkide kader...
sen başka yerlerdeydin...
hayata küskün...
insanlara küskün...
ben yıkık dökük sevdalardan çıkmıştım...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!