Kahrolası Kalbimden dolayı...........
Solumda olan her şeyden nefret ediyorum...
Gözümden,
Kaşımdan,
Kolumdan,
belki şansdı..
belkide kader...
sen başka yerlerdeydin...
hayata küskün...
insanlara küskün...
ben yıkık dökük sevdalardan çıkmıştım...
Birgün daha geçti sensiz.
Ben yine aynı bilgisayar başında, radyomun sesini az açmış zamanımı ve işimi bitirmeye çalışıyorum.
Öyle hasretimki yıldızlar altında seninle oturmaya, Deniz kenarında oturup martıları izlemeye.
Hatırlarmısın izmit'in sıcak günlerinde yüzümüzü okşarcasına esen rüzgara doğru bir bankta otururduk, sen başını omzuma yaslar denizin ve sonsuz maviliğin birleştiği noktaya dalardın, Bende usulca saçlarını okşar esen yelin o büyüleyici serinliğine kendimi bırakırdım.
Şimdi binlerce kilometre uzaktayız, Bazan mesafelere isyan edesim geliyor çünkü en ihtiyacım olduğu an sana, yalnızlığım yanımda oluyor.
Yalnızlığım sarıyor senin yerine beni,
Kahrolası Kalbimden dolayı...........
Solumda olan her şeyden nefret ediyorum...
Gözümden,
Kaşımdan,
Kolumdan,
Mutlulukların en doyulmazı seninle başladı. Sevgilerin en tükenmezi seninle
doldu içime. Seninle vardı özlemler kavuşmalar.
Seninle yaşadım aşkların en eksilmezini,anıların en unutulmazını.
Sonra acılar,çaresizlikler,en kahırlı ayrılıklar geldi seninle.
Senden uzak kopkoyu zifir geceler,bitmek bilmez upuzun günler geldi ve bir
sessizlik geldiki anlatılamaz.
Gecenin bir yarısı ve ben dertli yüreğimin sefil şairini dinliyorum. Sen en
derin uykularındayken, ben o şairin mısralarında sensizliğe gizlediği
hasretine hayran bir ruhla seni düşlüyorum. Cümlelerim çok karışık geliyor
belki sana, ruhuna ağır geldi ki bu sevda, arayıp sormaz oldun beni, hayalin
yine kayıplara karıştı sevgili.
Sokak sokak, cadde cadde geçip gel İstanbul'u
...Her sokakta,
Her cadde de
...Kendi izini göreksin.
Ama şaşırma....
...Nereye gittiysem senide götürdüm yanımda
Sokak sokak, cadde cadde geçip gel İstanbul'u
...Her sokakta,
Her cadde de
...Kendi izini göreksin.
Ama şaşırma....
...Nereye gittiysem senide götürdüm yanımda
belki şansdı..
belkide kader...
sen başka yerlerdeydin...
hayata küskün...
insanlara küskün...
ben yıkık dökük sevdalardan çıkmıştım...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!