+++Şahin Hanelçi'den Bir Şiir- Bir Yorum

FIRAT OLMAK İSTİYORUM

Kardelenler açan diyardan gelir,
Çatılmış kaşıyla firardan gelir,
Hasretlik sedası sevdadan gelir,
Zamanı koynunda toplayıp akar.

Feryadı duyulmaz benlikler sarmış,
Uzanan kolunu dikenler sarmış,
Beynini kemiren akrepler sarmış,
Korkuyu ümitle dağlayıp akar.

Cümleler toplanır dilin ucunda,
Eritir ruhunu gönül korunda,
Menzile baş koymuş aşkın yolunda,
İrfanı Allah’a bağlayıp akar.

Lal olsa da dili gönlün sesiyle,
Esen rüzgâr olur neyin sesiyle,
Yazgının köpükle varan sesiyle,
Ecrine kul olup çağlayıp akar.

Benim adım Murat senin Karasu,
Vuslatınla Fırat olmak arzusu,
Pranga vurulmuş bitmez sorgusu,
Özlemi ruhunda saklayıp akar.

Sevdamla kendimi benzettim sana,
Halimin resmini arz ettim sana,
Lütfuyla ismini söz ettim sana,
Suların kahredip duymayıp akar.

Şahin Hanelçi
27.02.2009
ELAZIĞ
http://www.edebiyatdefteri.com/siir/203244/? q=&syf=1#yorum

FIRAT OLMAK

Günün şiiri seçilmiş bir şiir var karşımda, Fırat gibi deli deli çağlamış şair.Keşke sevilen de kardelenler açan diyardan gelir gibi geleydi de çatık kaşı açılaydı…belki hasretlik tükenirdi de şair, Fırat olmaya meyletmezdi.
Oysa sevdiğinden ayrı kalan yarenin feryadı nice benliklerde hissedilmiş yüzyıllar boyu. Sevdiğine ulaşmak için dağ bayır gezercesine yol süren gönlün nasır paramparça olduğunu, gönlündeki çizikler bilir.Çaresizliğe sarılan bedeni, nice akrepler,çıyanlar sarsa da dört bir yandan gönül bu korkar mı, ümide sarılır iyice de atar onları ümidin koruna.
Keşke bir göreydi mevsimsiz başını gösteren sabırsız kardelen diyarından gelen, keşke bir göreydi gönüldaşını… dil neler demezdi ki neler. Gönül öyle bir har olup yanmış ki can ne ki bu sevda uğruna, beden ne ki… Gerçeğe ulaştırıcı güçlü sezişi Rabbine emanet eder sevilen ve Fırat misali akar duyguları sevdiğine.
Ne güzeldir Karasu ve Murat’ın birleşip de Fırat olması… Ne güzeldir şairin Fırat olma arzusu. Fırat olmak ne güzeldi. Çoğalmak sevgi ile … Fırat’ın üzerindeki köprüler, pranga gibi bağlasa da onu, bitmez bu dünyada sevilenin sorgusu ama o, yolunu bulur akar Dicle’ye doğru, çünkü özlemi ruhunun en gizli yerinde yakmaktadır onu.
Elbet diler şair, Fırat olmayı çünkü bilir ki o deli dolu Fırat, özlemini çektiği Dicle ile el ele tutuşacaktır ve geride sevda için çekilen acılar bir düş gibi kalacaktır.
Kaleminiz daim ola, vuslat ırak olmaya.

SERAP HOCA