Şahım mat oldu Şiiri - Tevfik Karınca

Alışkınım ben bu apansız gidişlere
Can sıkan, yürek burkan,
Dudak kanatan, içimi acıtan
Daha aklına gelip te sayamadığım her ne varsa
Uyutmayan uykusuzluklarımın tüm suçunu
Çaya kahveye
Yüzümün asıklığını, gülmeyişini
Fenerbahçeye bağlıyorum
Her sorduklarında
İnanmasalarda bana

Dar geliyor koca dünya
Tüm sıkıntıları aynı anda yaşıyorum
Kendimi bitirmecesine
Tek kadın o mu kaldı diyorum kendi kendime
Sevecek tek kadın o mu?
Ama, kendimi kandırmam ya üç ya dört dakika sürüyor

Sonra ertan geliyor aklıma arkadaşım can dostum
İntihar etti diye ne çok kızmıştım
Haklı mıydı ki diye düşünüyorum
Kimbilir belki de ben korkağım
Denizin maviliklerine takılıyor gözüm bir ara
Bu deniz mi uğursuz
Yoksa
Bana beddua mı etti o mavi gözlü kadın
Her neyse
Kendime gelmeliyim artık
Adamlıktan çıktım
Düşünmeden umursamadan yaşamayı öğrenmeliyim
Sadece dua etmeliyim mutluluğuna
Şahı mat ettirmişim
Yenilgiyi hazmetmeliyim