yıldızların geceye düştüğü yerde
çıkıver gel sevdiğim beni bekletme
ay ışığında seninle gezelim el ele
İstanbul'da Marmara Sahilleri'nde
sonra geri dönme kal ertesi güne
dolaşalım birlikte gün batımında
Pendik'te Kartal'da Bostancı'da
belki mola veririz Suadiye'ye gelince
belki de karşıya geçeriz gemiyle
şimdi feribot çalışıyor Bakırköy'e
unutmadın değil mi buralardan gidince?
ah! bir kez bile olsa tutabilsem ellerini
kainatın en yakışıklısı sayacağım kendimi
hele bütün gözlerden uzakta kuytu bir köşede
bir de sımsıkıcasına sarılıp öpebilirsem seni
artık bu dünyada kim tutabilir ki beni?
kollarımda sen sevinçten uçarım göklere
inan ki sahillere kazıyacağım senin resmini
yokluğunda dokunacağım fotoğraflarındaki gibi
aşkımız sevgimiz okyanus derinliğinde olsun ki
ömrümüzce hiç kimse asla sökemesin köklerini
15.12.2005
Hüseyin Erdoğan
Kayıt Tarihi : 15.12.2005 08:58:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!