Doğrudur yandığım bu vaktinde gecenin
Gündüz güneş,gece yalnızlığım,sensizliğim yakar
Şimdi kollarımda olsan,sarsam seni;
Ne güneşin gücü yeter yakmaya
Ne de gecenin hüznü...
Uzanıyorum kumlara,
Önce onlar okşuyor vücudumu
Sonra güneş geziniyor vücudumda
Rahatsız oluyorum,istemiyorum
Yabancıyım yakan güneşe
Dalıyorum sulara,onlar da geziniyor bedenimde
Rahatsız oluyorum,istemiyorum
Her sabah çıkıyor karşıma,önce güneş sonra su
Delicesine arzularken seni bu beden
Ne olur bir sabahta sen doğ ufuktan,
Böylesine arzularken seni...
Kayıt Tarihi : 31.10.2006 18:56:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sevdiğiniz yanınızda olmadan hayattan zevk alamadığımız anlar hep olmuştur... Deniz,kum,güneş...Ama eksik kalan bir şey hep vardır o an.
![Utkan Çamurcu](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/10/31/sahilin-huznu.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!