sahil
telaş
sahil
durgun
kalabalık olur avuçların
yavaş yavaş erir gün
kum olur dağılır aklındaki git geller
kumdan kalelerine özenirsin küçük bir çocuğun
hayat der
boş ver
ayçiçekleri güneşe dönmüşken yüzünü
ben sana gözlerimi döndürmüyorsam
bil ki ne sen güneşsin
ne de ben çiçek
vakit gelecek
ortadan ikiye bölünecek dünya derdinden
sahil
arkadaş
sahil
kalem işçileriyle dolu
bir el avuçluyor ruhumu
gözlerim olmadan görüyorum
Kayıt Tarihi : 7.7.2018 22:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!