Siyah bir örtüyle kaplanmıştı yer yüzü,
Bir şamdan aydınlığındaydı gökteki ay,
Geride bırakmıştı mehtap gündüzü,
Sıska vücudundan başak çıkarmıştı bir buğday.
Örtmüştü ayakkabı naaşlarını karanlık,
Bir zümrüt zinciri gibiydi dalgalar,
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Düşüncelerim kayboldu aniden,
Artık görünmüyordu gökteki ay,
Gece yerini gündüze bırakmıştı yeniden,
Ay gibi kayboldu bitkiler arasında o buğday
kaleminiz hep yazsın saygılar efendim
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta