Bir sonbahar ikindisi, sahilde, ayaktasın.
Şehirden, insanlardan, seslerden uzaktasın.
Saçlarını savuruyor derya deniz bir meltem.
Yüzlerce tel parçası kaçıyor o gül ensenden.
Yarıya kadar batmış ayakların kumlara.
Dalgalar devleşiyor vurmadan kayalara.
Damlalar doğuyor alaca taşların rahminde.
Nasılsa öyle yaşanacaktı
Söylenecek bir bahane hep vardır
Ha bugün yalnız
Ha günün ötesi
Seni sevmek
Beni harcamak olmayacaktı
Devamını Oku
Söylenecek bir bahane hep vardır
Ha bugün yalnız
Ha günün ötesi
Seni sevmek
Beni harcamak olmayacaktı




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta