Bir sonbahar ikindisi, sahilde, ayaktasın.
Şehirden, insanlardan, seslerden uzaktasın.
Saçlarını savuruyor derya deniz bir meltem.
Yüzlerce tel parçası kaçıyor o gül ensenden.
Yarıya kadar batmış ayakların kumlara.
Dalgalar devleşiyor vurmadan kayalara.
Damlalar doğuyor alaca taşların rahminde.
Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Devamını Oku
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta