deniz kızları gördü
göğsüne kusursuz bir huzursuzluk
düğmelemiştin
alın teri bir savaştı
sahil düştü ellerinden
elmas tenliydi....
anlatamadım
büyüsü eskimiş öykülerin kaftanında
ağlıyordu gözlerinin yeşili
deniz tenin gibi
soğuk rüzgarlar boyu üşüyordu...
gözlerindeki o donuk sis
tanrı çaresizliğiydi
başka kıyılarda süslediğin umut
ölümünü bile güzelleştirdi...
kırmızı bir geceyle
alkol bir şefkatin şahitliğinde
kayboldun uzak ışıklar boyunca
sustum,hiç bu kadar yakın olmamıştın ki
lisan-ı kördüğüm
kime anlatsam....
Kayıt Tarihi : 13.9.2006 19:20:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mustafa Eldeniz](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/09/13/sahil-dustu.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!