Iskeleye vurmuş gemi kadar sakin,
Islanıp eriyip giden kum kadar güçsüz...
Mavi kadar derinim...
Batan güneş kadar bitik,
Denize taş atan çocuk kadar yorgun...
Hayatında deniz görmemiş kadın kadar umutsuz,
Daldan dala atlayan serçe kadar çaresiz...
Yalnız tenha orman kadar yalnızım...
Delinip su alan gemi kadar paramparçayım...
Alabora olan gemi kadar kızgın,
Ortalığa savrulan deniz kabukları kadar başıboş...
Beklenmeyen kızıl ötesi fırtınayım...
Beklenmeyen ama aniden kopanım...
Yeri gelir fırtınayla kopan,
Yeri gelir gökkuşağıyla göğü saranım...
Ben bu hatatta sadece kendimden yanayım..
Kayıt Tarihi : 11.9.2021 22:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
11 eylül 18.50:(
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!