Şahidim Şiiri - Zeynep Karabulut

Yalnız gökyüzü şahitti
Güneş vururken yüzüne,söylediklerine.
Sözsüz söylendi herşey,
Yersiz, yurtsuz cümleler
Döküldü öylece...

Kabul görür mü bir karıncanın şahitliği,
Bir kelebeğin
Kanat çırpışları can verir mi sence bize?

Görünür mü bir gün ufukta
Gelen o umutsuz geminin
Batış hikayesi,
Bu şehir sence buna da şahitlik eder mi?

Mucizeydi bu ve
Bir tek gökyüzü,
Bir tek yeryüzü,
Bir tek biz şahitti.