Sahibini Arayan Mektuplar 3

Sahibini Arayan Mektuplar 3

Bu gün 23 Kasım Cuma bir birimize son defa sarıldığımız günün üzerinden bir ay geçti. Hiç aramadın. Sayende söylemiş olduğun sevgi dolu sözlerinin bir değer taşımamış olduğunu anlamış bulunuyorum. Zaman ne çabuk geçti
Bulaşıcı bir hastalık gibiydin, vücudumu öyle bir işgal ettin ki bana vermiş olduğun sevme tutkusu ile sensiz seninle sonsuza kadar yaşarım.
Bu gün 23 Kasım Cuma son defa sevgiyle göz göze gelişimizin üzerinden bir ay geçti. Bilmelisin ki, bu günden sonra seni asla rahatsız etmeyeceğim. Ayak ağrıların hiç aklıma gelmeyecek. Bir daha benim için ağlama zahmetine katlanmayacaksın. İnan İngilizce kurslarına devem et diye baskı da yapmayacağım. Elimde olmadan kendimi unutturmamak için göndermiş olduğum üç beş kontur için de özür dilerim. Bir daha tekrarı olmayacak. Bir daha asla karşına çıkmayacağım. Ama unutmayacağım da. Önce kalbimde sonra şiirlerimde yaşayacaksın.. Eğer ara sıra şiirlerimde sana sitemkar davranırsam, aldırma aşkım Bazen birden kabarıp kayalarını döven dev dalgalara dönüşüyorum. Buda benim kusurum olsa gerek.
Eğer benden ayrılmak seni mutlu edecekse, bir daha görüşmemek üzere hoşça kal AŞKIM.

Bu gün 24 Kasım Cumartesi Dünya hala dönmeye devam ediyor. Nefes alıp verdiğimi biliyorum. İşime giderken yolda gördüğüm dostlarımla selamlaşmak oldukça keyif verici bir şey. Ara sıra gözümden yuvarlanan yaşların burnuma düşen bir yağmur damlasına eşlik etse de, biliyorum ki
Ölmedim YAŞIYORUM

Aşkıma______________________________
Her bitiş yeni bir başlangıca gebedir.

Bu mektup hiçbir zaman postaya verilemedi. Hiçbir zaman sahibini bulma şansını yakalayamadı. Ve hiçbir zaman sahibinin hiç haberi olmadı bu mektuptan.

24- 11-2007- Cumartesi
Tuğrul Ahmet PEKEL