Sahib-i Zaman Şiiri - Yusuf Mansız

Manen cismimde olsun ağırlık vücudum tarımarım
Mevzuların derinliği köhne bıraktı dolmuş miadım!
Mahremine gönlüm düştü, na’ imkan bela yazarım
Mihenk taşı gibi sert nameler yazdım okur ağlarım

Kazan'ı kalaylar , gözlerimdeki yaşların tuzu aksa
Destansı silüetler aksetse mihrabına yazılı hat'sa
Cebelinden aksa, çığ gibi iman, top atar gibi yıksa
Şamda yansa ateşi,bağdat’ta kapkara dumanı olsa

Mescidi Aksa, konyada çağır mevlevileri sema’ ya
İbahim-i şehirde, balıklar seslenip şuayip'i anmaya
Harran’da ulu camii yükselse merdivenler sahraya
Habibul neccar nidaları duyulsa,tez gelirsin hatay’a

Mevlütleri dinlerken dalmışım ulu mabed kabeye
Cümle alem seslenir methiyeler gelir an tekkeye
Dilden dile kalbe değer, yad eder lale'yi selimiye Döner mermi gibi şarapneli Antalya yivli minareye

Darüşşifa merkezinde sanatı okur divriği ulu camii
Kaybolmasın kapısındaki rükuda duran silüetii..
Gelsin huşu içinde çıksın merdivenleri bab-ı eşrefi
Okunsun kitapları taş duvarlarında şeyh abdulbaki.

Saki, dağıtır şerbetini arz-u halin-i sorar icabet-i
Gönüllerin hakimi hikmet sahibi sultanım sultanı
Mescitleri şifa dağıtır hastalıklara bekler derman-ı
Kelamlar bitmez hidayet sahibine , esirim can-ı

Hem esirim hem beraat talep ediyorum huzur-a
Pervane gibi döner dururum acayip deli divan-e
Bekçisiyim dergahının sanki oldu yusuf kenan-i
Figanlarımı duy derman ver; sahibi cümle alem-i