benim hiç cocukluğum olmadı,
ne oyuncağım oldu,
ne kırmızı bir bisikletim...
Çift kale maç yapmadım
Ve kapı ziline basıp kaçmadım...
Aslında yaramaz ve çok şımarıktım,
Kolumu kırdım bacağımı kırdım
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta