Şahbettin Uluat Şiirleri - Şair Şahbetti ...

I
Dünyamızı değiştik; gün bitti, gece şimdi,
Cüceler birer devdir, devler de cüce şimdi,
Yaşarken gerçek bilip peşinden koştuğumuz,
O yüzlerce ışıltı birer bilmece şimdi.

Denizi ve kıyısı olanlar ile
Denizsiz ve kıyısız olanlar
Her Allah'ın günü
Karışır dururlar birbirlerine
Çarşılarında büyük şehirlerin.

Nerde yoksul, orda savaş,
Kan, barut, tuzak, hile, taş,
Ne umut, ne ekmek, ne aş.

Hey dünya, hey zalim dünya
Hey kör dünya, sağır dünya.

Baktım ki herkes hikâye
Canımdaki ses hikaye,
O sevdiğim kes hikâye.

Sahnedeki cüce benim,
Işık bilmez gece benim

İnekten süt alan baş tacım olur.
Sinekten yağ çıkarandan hoşlanmam.
Hele varlıklıysa, hal, vakt iyiyse,
Üç kuruşa can yakandan hoşlanmam.
*
Hak adalet, barışta buluşanlar,

Her çeşme başında birkaç harami,
Keser durur haracını dünyanın.
Ne insaf bilirler, ne de keremi,
Zapt etmişler yamacını dünyanın.
*
Bu ekibe dahil olmayan canlar,

Sarsılır, gevşer yerinden
Çıkar hayatın çivisi.
Yıpranmışsa, ısınmışsa,
Yakar hayatın çivisi.
*
Baskın olur hep bir şeyler.

Hayatın koridorlarında,
İnsanlara rastlarız.
Kırmızı yüzlüsüne,
İğne dillisine,
İnce bellisine,

Geç kızım geç
Turnike mi yok!

Bilmez miyim
O hep beyazını öne çıkardığın ciğerinin
Kaç para ettiğini

Nice devr-ü devran geçmiş,
Benimki mi geçmeyecek!
Nice can ve beden uçmuş,
Benimki mi uçmayacak!
*
Güvenmeyin yapınıza,